زخم کم آبی و بعبارتی بی آبی این روزهای همدان بی تردید ریشه در کم کاری و ترک فعل های مکرر مدیران ریز و درشت در دولت های گذشته دارد که چنین عمیق دهان باز کرده و بوی تعفن بی مسئولیتی آن مشام هر دلسوخته ای را آزار می دهد .
کارشناسان و متخصصان محیط زیست از سالیان گذشته و به اشکال مختلف هشدارهای خود را در مورد خشکسالی در ایران داده اند و استان همدان نیز از این بلیه مستثنی نبوده است . حالا اما بعد از آن همه هشدار و تذکر در موقعیتی قرار گرفته ایم که به معنای واقعی به مصیبتی بزرگ دچار گشته ایم که مدیران و مسئولان ذیربط فقط با کمی تدبیر و اقدام به موقع می توانستند این مشکل را به حداقل برسانند .
تغییر وضعیت آب و هوایی پدیده ای فراگیر و جهانی است که سالهاست دنیا با آن دست و پنجه نرم می کند و به اشکال مختلف از سیلاب های ویران کننده ، خشکسالی و گسترش بیابان ها تا آتش سوزی های گسترده، خسارات فراوان جانی و مالی خود را وارد کرده و می کند .
کارشناسان و متخصصان محیط زیست از سالیان گذشته و به اشکال مختلف هشدارهای خود را در مورد خشکسالی در ایران داده اند و استان همدان نیز از این بلیه مستثنی نبوده است . حالا اما بعد از آن همه هشدار و تذکر در موقعیتی قرار گرفته ایم که به معنای واقعی به مصیبتی بزرگ دچار گشته ایم که مدیران و مسئولان ذیربط فقط یا کمی تدبیر و اقدام به موقع می توانستند این مشکل را به حداقل برسانند .
هر زمان و درهر زمینه کم کاری ، اهمال کاری ، تضییع بیت المال و به رنج انداختن مردم بود و رسانه های دلسوز خواستند تحلیل و نقد نمایند عده ای خودبزرگ بین فریاد برآوردند که آرامش استان را به هم نریزید، صبر کنید، الان وقتش نیست، و عجبا که هیچوقت، وقتش نرسید و خیانت کاران به ملک و ملت ، به عمد یا به سهو ، از پاسخگویی گریختند و بدین سان ایران شد جولانگاه مدیران غیر پاسخگویی که زحمات دیگر مدیران دلسوز و زحمت کش را به باد می دهند !
زخم کم آبی و بعبارتی بی آبی این روزهای همدان بی تردید ریشه در کم کاری و ترک فعل های مکرر مدیران ریز و درشت در دولت های گذشته دارد که چنین عمیق دهان باز کرده و بوی تعفن بی مسئولیتی آن مشام هر دلسوخته ای را آزار می دهد .
در بخش کشاورزی که بیشترین درصد آب مصرفی را به خود تخصیص می دهد کم کاری و آمارسازی ها از اقدامات انجام شده در رابطه با تغییر الگوی کشت و تبدیل آبیاری سنتی به آبیاری صنعتی بصورت بسیار واضح و شفاف خودنمایی می کند .
در رابطه با زیرساخت های آب و فاضلاب شهری و تصفیه فاضلاب که طبق آمارهای منتشره ، جزء استان های سرآمد کشور هستیم مشخص شده دارای زیرساختی غیر اصولی و فرسوده با درصد بسیار بالای هدر رفت آب تصفیه شده هستیم !
این روزها مدام شنیده می شود که پس از 17 سال زمینگیر بودن پروژه انتقال آب از سد تالوار استان زنجان ، این پروژه با همت و همدلی مسئولین در حال اجراست که بزودی به آب شهری همدان متصل می شود ؛ جالب اینجاست که حمله به راکد بودن 17 ساله پروژه بضا از زبان کسانی شنیده می شود که خودشان در طول یا میانه این سالها در مسئولیت های بالای استانی بوده اند و حتی بعضا در سال های گذشته در مذمت این پروژه سخن ها گفته اند ! در مواردی حتی از مدیران خاطی در میز محاکمه حمایت کامل کرده اند اما حالا به یکباره نقش منجی را بازی کرده و همه چیز را به نام خود تمام می کنند !
و حالا کار به جایی رسیده که این مدیران خاطی بجای رفتن به پای میز محاکمه و پاسخگویی، با استفاده طنزگونه از شبهه رسانه نه تنها قصد تطهیر خو را دارند بلکه می خواهند در جایگاه طلبکار بنشینند ؛ که اگر دستگاه های نظارتی کارشان را به درستی انجام می دادند امروزه گرفتار چنین اعجوبه هایی نمی شدیم !
مسئولین استان در کنار اقدامات کلان برای آبرسانی و حفظ آبهای زیرزمینی ، برای مدیریت آبهای موجود در کوتاه مدت ، با توجه به اینکه از اردیبهشت ماه گفته شده بود تعدادی از فشارشکن ها دچار نقص فنی شده و احتیاج فوری به تعمیر ، بازسازی و یا تعویض دارد نباید ساده انگارانه به وعده های غیر عملی رسیدن آب تالوار توجه می کردند ؛ از یکسو به تعمیرات فشارشکن ها به اولویت درجه چندم نگاه کرده و مهمتر از آن نسبت به تذکر و اخطار سهمیه بندی آب از چند ماه قبل بی توجه می بودند !
عقل سلیم حکم می کند کشوری که با انواع معادلات چند مجهولی درگیری دارد اقدامات تامینی و حفاظتی خود را در اولویت قرار دهد و به اما و اگرهای وابسته به تصمیات دیگران به چشم شک و تریدید بنگرد.
بی تردید مدیریت استان با تمام تلاش و همتی که در ماه های اخیر برای رساندن آب به همدان کردند و جای تقدیر دارد ، اما بخاطر عدم دور اندیشی واقع بینانه و مدیریت بحران ، در این ماجرا نتوانستند رضایتمندی مردم را جلب نمایند و نمره منفی گرفتند .
امیدواریم این مشکل فراگیر درس عبرتی برای مدیران استان به منظور مدیریت بحران باشد و ثابت شده باشد مدیریت و پیشگیری از بحران باید مبتنی بر کار دقیق کارشناسی و با ادله قابل اثبات باشد نه مصلحت اندیشی و نگاه کوتاه مدت !